نظرات نحوی ابن‌‌عاشور در توجیه منصوبات متشابه در تفسیر «التحریر و التنویر»

درک درست قرآن‌کریم برای همگان امری ضروری‌است و یکی از راه‌های نیل به این امر رجوع به تفاسیر و بهره‌گیری از نظرات مفسران می‌باشد. پژوهش حاضر، بررسی آراء نحوی ابن عاشور تونسی(1879-1973م) در تفسیر «التحریر و التنویر» در مبحث منصوبات متشابه است. او در این تفسیر به جنبه‌های مختلف مسائل نحوی و از جمله آن‌ها؛ منصوبات متشابه پرداخته و وجوه تشابه آن‌ها را توجیه کرده‌است. نگارندگان در این مقاله قصد دارند که به شیوه توصیفی- تحلیلی به بررسی روش توجیه منصوبات متشابه در تفسیر ابن عاشور بپردازند. بدین منظور به بررسی تشابه در چهار مسأله «تشابه بین حال و مفعول‌به، مفعول‌له و مفعول‌مطلق»، «تشابه بین مفعول‌به و مفعول لأجله»، «تشابه بین حال و تمییز» و در نهایت «تشابه بین مفعول‌به، مفعول‌مطلق، حال و خبر کان» پرداخته شده‌است. با بررسی نظرات و دیدگاه‌های ابن عاشور در این تفسیر و مقایسه آن با دیگران، متوجه خواهیم شد که وی در مبحث منصوبات، آراء منحصر به‌فردی دارد.